จากผลงานผู้กำกับ มาร์ค เวบ ที่เพิ่งกำกับอเมซซิ่ง สไปเดอร์แมนไปหมาด…(แต่กำกับเรื่องนี้นานแล้ว)
เหมือนผู้กำกับมีอารมณ์ร่วมมากถึงกับจิกกัดในคำโปรยหน้าหนัง ว่า
เนื้อหาหนังก็สมคำโปรย
ในมุมมองบุคคลทั่วไป ซัมเมอร์ ยัยนี่คือ นางมารร้าย หน้าใสตาสวย โหดเหี้ยมอำมหิต ที่สุดในสามโลก
ซัมเมอร์คือผู้หญิงในเรื่องที่อุปนิสัยแบบโคตร self confidence
กล่าวถึงผู้หญิงคนหนึ่ง
เธอสวย น่ารัก ใครคบหาคนนั้นก็เจริญ
เธอไม่เชื่อในรัก ความสัมพันธ์ที่แม้แต่งงานก็เกิดการหย่า…ไม่กำหนดความสัมพันธ์ใดๆนอกจากเพื่อน
เธออยากทำอะไรก็ทำ…ทำทุกเรื่องในสิ่งที่เธอมีความสุข
เธอไม่ต้องการมีแฟน ผูกมัดกับใคร
เธอสามารถนอนกับใครก็ตามที่เธอชอบ
และคบกับผู้ชายได้หลายๆคนโดยไม่ได้แคร์ถึงความรู้สึกใครต่อใครทั้งสิ้น!!
เพราะเธอแฟร์พอที่จะบอกก่อนเริ่มความสัมพันธ์ว่า…ฉันไม่ต้องการผูกมัด บอกรัก หรือเป็นแฟน
ที่ซวยคือชายหนุ่มทั้งหลายที่หลงเสน่ห์เธอ…และคิดว่าพิชิตใจเธอได้
แม้บางคนที่ไม่ได้คิดเพราะหลงตัวเอง..แต่เพราะท่าทีเธอมันมีใจ
มันมีเรา มันมองตา มันไปไหนด้วยกัน กุมมือ เต้นรำ นอน ช๊อปปิ้ง บลาๆ …การกระทำมันสามารถมองได้ว่าเป็นแฟนคู่รักกันเกินกว่าเพื่อนแน่ๆ
ถึงกระนั้น….ซัมเมอร์ก็ไม่เคยลดเส้นกั้นที่เธอเคยขีดไว้จากคำพูดเธอแม้การกระทำจะทำผู้ชายเลยเถิดไปโลกโน้นแล้วก็ตาม
ทอมคือชายหนุ่มที่เชื่อในรักแรกพบ รักแท้ พรหมลิขิตและคนที่ใช่
ทอมคือหนึ่งในนั้น…คนที่ซวยคนหนึ่ง
เรื่องราวไม่มีอะไรมากครับ
2 คนนี้ใช้ชีวิตกับความสัมพันธ์ที่ ทอม ชายโคตรซวย และซัมเมอร์ตัวดี อยู่กันเป็นเวลา 400 กว่าวัน
ไปไหนด้วยกัน ทำอะไรด้วยกัน
แม้บางวันทอมจะสุดทนถามถึงความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาคืออะไร…เธอตอบ ไม่รู้..และมันไม่สำคัญ เพราะวันนี้ฉันมีความสุข
…ทอมเห็นรอยยิ้มเธอก็ปล่อยผ่านไปอย่างน่าสงสาร T T
ต่อมาเธอเกิดเบื่อ…และก็หายไป…มีคนใหม่…กระทำกับทอมเสมือนคนทั่วไป…เหมือน”เพื่อน” ทั่วไป
เหตุผลเดียวที่เธอให้หลังจากทอมสติแตกถามว่าเกิดอะไรขึ้นคือ…เราเป็นเพื่อน…เธอเบื่อ…ก็อย่างที่บอกไว้ฉันไม่จริงจัง!!
holy shit!!!
ไม่นานหลังจากเธอหนีไปจากทอม…เธอก็ไปคบคนอื่น
ทอมซึมเศร้าไปนาน…และซัมเมอร์ก็กลับมา
ชวนทอมไปงานปาตี้…เต้นรำกับทอม…ทอมแฮปปี้
และเป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่ชายคนใหม่ของซัมเมอร์ขอเธอแต่งงานสวมแหวน…โดยไม่บอกให้ทอมรู้จนกระทั่งเขาเห็นแหวน!!
คือคำตอบของสตรีที่ไม่เคยคิดอยากมีแฟนมาก่อนในชีวิต ไม่เชื่อในรัก…และไม่ใส่ใจในความรู้สึกทอมทั้งสิ้น
มาถึงตรงนี้คือการบรรยายด้วยอารมณ์ล้วนๆจากคนมีหัวจิตหัวใจคนหนึ่งที่ถ้าเป็นทอมขึ้นมา…คงอยากจะจองเวรยัยนี่ไปตลอดชีวิต
แต่ผมดูจบยังยืนยันว่า…ทอมโชคดีที่สุดที่เจอซัมเมอร์ผ่านเข้ามาในชีวิต
อย่างไร?
ในระหว่างที่ทอมคบกับซัมเมอร์…ตลอดเวลาเขามีความคาดหวัง…ที่สวนทางกับความจริงเสมอ
เขาวาดฝันว่าซัมเมอร์จะต้อนรับเขาเข้างานปาตี้…เต้นรำ…จูบ…เทคแคร์เขาเป็นพิเศษ
แต่ในงาน…เขาเป็นแขกทั่วไปที่เธอมาแค่ทัก 1 ครั้งเข้างานปาตี้ที่เธอชวนเขามาเองหลังคบกัน(และเป็นในช่วงที่เธอมีคนอื่นด้วย)
หลังจากที่แยกทางกับซัมเมอร์ทอมซึมเศร้า…ไม่ใช่เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นมันโหดร้าย
แต่เขายังนึกหวนช่วงเวลาดีๆที่เคยอยู่กับซัมเมอร์…เป็นช่วงเวลาที่เกิดจากความคาดหวัง…ไม่ใช่ความจริง!!!
ในหัวเขามีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นจริงมากมาย…เขาเลือกจำแต่ช่วงดีๆสั้นๆที่เขาคาดหวังว่าจะได้รับ
ซึ่งมันสวนทางกับความจริงที่เกิดขึ้นตอนนี้…เธอไปและไม่แยแสไม่ส่งข่าว ไม่อะไรกับเขาทั้งสิ้น
ตบท้ายของยัยตัวแสบ(เริ่มอิน)คือ
หลังจากเธอหายไปแต่งงาน…เธอมารอพบทอม…ที่สวน
เธอท้องและเดินมาพร้อมรอยยิ้มสดใส…บอกเขาว่า…
…ทุกอย่างที่คุณพูดเกี่ยวกับพรหมลิขิต รักแรกพบ คนที่ใช่…ที่ฉันไม่เคยเชื่อ…มันมีอยู่จริง
….ฉันแต่งงานกับคนนั้นฉันถึงได้รู้…ว่าทอมพูดถูก
…และตลอดเวลามาคุณไม่ใช่!!…ขอบคุณ
หน้าตาทอมโคตรน่าสงสารตอนนั้น
ผ่านช่วงเวลานั้นมา…ทอมสอนผู้ชมอย่างหนึ่ง
อดีตสามารถทำร้ายเราได้จากเรื่องที่ผ่านมา…อนาคตก็ทำร้ายเราได้จากความกลัว
และปัจจุบันก็ทำร้ายเราได้เช่นกัน…ไม่ใช่จากความจริง…แต่จากความคาดหวัง
เราคาดหวังสารพัดสิ่งที่ต่างจากความจริงที่เกิดขึ้นต่างจากมัน….ทำให้เราทุกข์ใจ
สติและการรับรู้ถึงความจริง…คือสิ่งสำคัญที่ทำให้ทอมต่างจากซัมเมอร์
แม้เธอจะทำเรื่องเลวร้าย(ในมุมมองคนอื่น)…แต่สำหรับเธอ…เธอไม่เคยเสียใจ เธอชอบเลยทำ มีความสุขเลยทำ
ในอีกมุมมองเธอคือคนที่อยู่กับปัจจุบันที่สุด…ไม่คิดถึงอนาคต…เบื่อก็ไป…เหมือนย้ายที่ทำงาน
เธอแฟร์พอที่จะบอกก่อนเริ่มความสัมพันธ์…ที่ผิดคือคนที่เข้ามาเล่นในกติกาของชั้น!!! แล้วมาคาดหวังต่างๆนาๆ+++
ชัดนะยะ!!
ผมคิดว่า…มันคงจะดีมากถ้าเอามาคนละครึ่งทางครับ…T T
แนวคิดของซัมเมอร์ทำให้ตัวเรามีความสุข…ไม่ทุกข์ ลัลล้า สบาย อิสระ…
แต่ไม่ใช่ทุกคนที่มีความสัมพันธ์กับเธอคิดแบบนี้ทุกคน (ส่วนมากไม่มี๊!!)
หากไม่คิดถึงใจคนอื่น…ก็เป็นแค่คนเห็นแก่ตัวคนนึง
การ”รักตัวเอง”เป็นเรื่องดี…แต่การ “รักแต่ตัวเอง”… มันน่าสงสารคนที่แคร์เรา
ทอมเรียนจบสถาปัตย์มา…แต่ดันมาทำงานเป็นคนคิดคำอวยพรบนการ์ดของขวัญ
ซัมเมอร์คือแรงบันดาลใจอย่างหนึ่งที่ทำให้เขาออกจากงาน
…แล้วกลับมาฟื้นความรู้ไปสมัครงานสายสถาปัตย์อีกครั้ง
สุดท้ายหลังจากทอมผ่านสารพัดความเจ็บปวด
ทอมบอกว่า…เราไม่ควรตีความสิ่งต่างๆนาๆที่เกิดขึ้นบนโลก
ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะบังเอิญทั้งนั้น
…ก็แค่บังเอิญ…ไม่มีพรหมลิขิต…ไม่มีชะตาฟ้ากำหนดหรือคนที่ใช่
จนกระทั่ง…เขาเจอผู้หญิงคนสุดท้ายในหนัง