Hachi A Dog’s Story (2009) ฮาชิ..หัวใจพูดได้

ฮาชิโกะ – เจ้าสุนัขสุดพิเศษ ตัวนี้ มีชื่อเล่นเรียกสั้นๆ ว่า ฮาชิ บังเอิญได้มาอยู่ร่วมกับเจ้าของของมัน ปาร์คเกอร์ (ริชาร์ด เกียร์) อาจารย์มหาวิทยาลัย ทุกๆ เช้า ฮาชิ จะเดินตามไปส่งเจ้าของเดินทางขึ้นรถไฟไปทำงานที่สถานีรถไฟ และ ทุกๆ เย็นก็จะมารอรับเขาเมื่อเลิกงาน

แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไป เมื่อกิจวัตรประจำวันของพวกเขามีอันต้องสะดุดลง จนทำให้เรื่องราวของ ฮาชิกลายเป็นตำนานที่ถูกเล่าขานมายาวนานจากรุ่นสู่รุ่น ความจงรักภักดีที่ฮาชิมอบให้แก่เจ้าของของมัน เผยให้เห็นถึงพลังแห่งความรักอันยิ่งใหญ่ที่ไม่ยอมให้อะไรมาหยุดยั้ง แม้ฮาชิ จะแสดงออกเพียงสิ่งเรียบง่ายของฮาชิ แต่ก็ยังยืนยันถึงความรักอันยิ่งใหญ่เหนืออื่นใด

จากเรื่องจริงสุดประทับใจของความจงรักภักดีของสุนัขพันธุ์อากิตะ ชื่อ ฮาชิโกะ ที่มารอคอยเจ้าของที่สถานีรถไฟชิบูย่าทุกวัน นานนับเป็นเวลากว่า 10 ปี โดยที่ไม่รู้เลยว่าเจ้าของได้เสียชีวิตไปแล้ว ทำให้ประชาชนทั่วญี่ปุ่นต่างซาบซึ้งกับความรักอันบริสุทธิ์ที่สุนักจะมีให้ แก่มนุษย์ที่เป็นเจ้าของได้อย่างสุดหัวใจ จนถูกสร้างขึ้นเป็นอนุสาวรีย์ตั้งโดดเด่นอยู่ที่ประตูทางเข้าสถานีรถไฟชิบู ย่าจวบจนทุกวันนี้ และความรักอันแสนบริสุทธิ์นี้ได้ถูกถ่ายทอดออกมาบนแผ่นฟิล์มในเวอร์ชั่น ฮอลลีวู้ดเป็นครั้งแรก ใน Hachi ฮาชิ หัวใจพูดได้

การรวมตัวกันครั้งสำคัญของสุดยอดนักแสดง เริ่มต้นด้วยเจ้าของรางวัลลูกโลกทองคำนักแสดงนำชายยอดเยี่ยม จาก Chicago ริชาร์ด เกียร์ นอกจากจะรับบทนักแสดงนำแล้วยังควบตำแหน่งผู้อำนวยการสร้างอีกด้วย, นักแสดงที่เคยได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม โจน อัลเลน จาก The Bourne Ultimatum, นักแสดงญี่ปุ่นชื่อดัง แครี่ – ฮิโรยูกิ ทาคาว่า จาก Babel และ Memoirs of a Ceisha กำกับภาพยนตร์โดย เลสส์ ฮอลล์สตอร์ม ผู้กำกับฯ ผู้เคยได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงออสการ์มาแล้ว

หนังแนวดราม่าที่สร้างจากเรื่องจริง ของประเทศญี่ปุ่น

เนื้อหาหนังเกี่ยวกับหมาตัวนึงที่ถูกเก็บ มีความซื่อสัตย์มาก

มันมักจะเดินตามไปส่งเจ้าของที่สถานีรถไฟ และมารอรับเจ้าของกลับทุกๆวัน

ทุกคนต่างชื่นชมในความซื้อสัตย์น่ารัก จงรักภักดีของหมาตัวนี้

จนเมื่อวันที่แสนเศร้ามาถึง ไม่มีใครอยู่ด้วยกันได้ตลอดไป เจ้าของของมันได้ตายลง

แม้มันจะรู้ แต่มันยังคงไปรอเขาอยู่ที่สถานีรถไฟทุกๆวัน

เนื้อเรื่องที่ผมเล่ามา ผมได้อ่านก่อนดูหนัง ผมรู้ว่าเจ้าของจะตาย

รู้ทั้งรู้ว่าหนังมันต้องเล่นกับอารมณ์ตูแน่ๆ

แต่ก็ไม่อาจห้ามน้ำตาตัวเองได้ ดูไปเรื่อยๆ พอถึงกลางเรื่องน้ำตาไหลออกมาจากตา 1 หยด ตกใจมาก เห้ย นี่ตูกลั้นสุดๆแล้วนะโว้ยยย

ไปซักพัก เต็มหน้า สะอึกสะอื้น ไม่ไหวจะเคลียร์มากๆ ร้องไห้ตั้งแต่กลางเรื่องยันตอนจบ

หนังดีมาก ดนตรีกินใจสุดๆ บางคนที่บ่อน้ำตาตื้นหน่อย แค่ฟังดนตรีแล้วนึกภาพในหนังก็ร้องไห้ได้เลยทีเดียว

สำหรับหนังเรื่องนี้ ผมยอมแพ้ครับ ทำร้องไห้ซะเสียมาดคนใจแข็งเลย

คนที่กำลังหาหนังที่สามารถทำคุณร้องไห้ได้ หรือบิ้วอารมณ์สุดๆ ผมแนะนำเรื่องนี้เลยครับ

จะเก็บไว้ให้ลูกให้หลาน ให้เพื่อนได้ดูแน่ๆ หนังดีมาก