Video Sources 328 Views Report Error
Synopsis
ปี 2014 ถือเป็นปีพักร้อนของ Robert Downey Jr. ครับ หลังจากโหมเล่นหนังฟอร์มยักษ์อย่าง Iron Man, Sherlock Homes และ The Avengers มาหลายปี ก็ได้พักมาเล่นบทเล็กๆ ใน Chef ตามด้วย The Judge ผลงานชิ้นแรกของบริษัท Team Downey ที่เขาและภรรยา (Susan Downey) ร่วมกันก่อตั้งขึ้น
เรื่องราวว่าด้วยทนายชั้นเซียน แฮงค์ ปาล์มเมอร์ (Downey Jr.) ที่ว่าความเพื่อเงินเป็นหลัก โดยไม่สนว่าลูกความจะบริสุทธิ์หรือไม่ ทีนี้แม่ของเขาเพิ่งเสียชีวิตไปครับ เขาเลยต้องกลับมาเคารพศพที่บ้านเกิด และต้องมาเจอกับพ่อ (Robert Duvall) ซึ่งเป็นผู้พิพากษาประจำเมือง และแฮงค์กับพ่อก็ไม่ถูกกันอย่างแรง เจอหน้ากันก็แทบทะเลาะ เลยทำให้แฮงค์ทนอยู่ได้ไม่นาน พาลจะกลับท่าเดียว
แต่ปรากฏว่าพ่อของเขาตกเป็นผู้ต้องหาขับรถชนคนตาย แฮงค์ก็เลยจำใจต้องอยู่ต่อเพื่อช่วยพ่อ แล้วก็ตามสูตรครับ เมื่อแฮงค์กับพ่อต้องมาเผชิญปัญหาร่วมกัน ความรู้สึกดีๆ บางอย่างก็ก่อตัว และปมในใจบางเปราะก็ได้รับการแก้ไข
65% ของหนังเป็นเรื่องดราม่าครับ ส่วนอีก 35% ว่าด้วยการสู้คดีในศาล ดังนั้นโดยรวมหนังเลยเป็นดราม่าล้วนๆ และความที่หนังยาวตั้ง 2 ชั่วโมง 20 นาทีนิดๆ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกหากคนที่ไม่สันทัดหนังดราม่าที่เดินเรื่องช้าๆ แบบกินบรรยากาศ จะรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่แนว ซึ่งจะว่าไปก็จริงครับ ถ้าไม่ชอบดราม่าก็ไม่น่าจะปลื้มหนังเรื่องนี้
การเดินเรื่องจริงๆ ก็ยังไม่เข้มเต็มร้อย มีช่วงอืดช้าบ้าง แต่ยังดีครับที่ Downey Jr. กับ Duvall ผลัดกันเล่นส่งพลังใส่กันเป็นพักๆ ซึ่ง Downey Jr. ก็เล่นดีตามมาตรฐานครับ ส่วน Duvall นี่ก็สุดยอดเสมอ เอาแค่ฉากในห้องน้ำที่เขาล้มลุกคลุกคลานนี่ผมก็คารวะแล้วครับ ทุ่มเทจริงๆ
Vera Farmiga มารับบทซาแมนต้า หวานใจวัยเรียนของแฮงค์, Billy Bob Thornton มาเป็นดไวท์ ดิ๊กแฮม อัยการฝ่ายตรงข้ามที่ยื่นฟ้องพ่อของแฮงค์ และ Vincent D’Onofrio แสดงในบทพี่ของแฮงค์ เหล่านี้ถือเป็นดารามืออาชีพที่ช่วยหนังไว้ได้มากทีเดียว
ต้องบอกก่อนว่าในแง่การสืบสวนคดีแล้ว หนังอาจไม่เร้าใจตื่นเต้นเหมือนหนังขึ้นโรงขึ้นศาลอื่นๆ นะครับ อย่างที่บอกว่าส่วนมากจะเน้นไปที่ดราม่ามากกว่า
ดังนั้นหากให้สรุปในเบื้องต้น คนที่เหมาะจะดูหนังเรื่องนี้ก็น่าจะเป็นแฟนๆ ของ Downey Jr. (รวมถึงดาราท่านอื่นๆ) หรือเป็นคนที่ถูกจริตกับหนังดราม่าสไตล์พ่อลูกไม่ถูกกัน
และสำหรับผมแล้ว ผมชอบเรื่องนี้พอสมควรครับ
สิ่งที่ชอบมากๆ เลยคืองานด้านภาพ หนังได้ Janusz Kaminski ตากล้อง 2 รางวัลออสการ์ (Schindler’s List และ Saving Private Ryan) มาคุมกล้องให้ ภาพที่ออกมานี่ได้อารมณ์มาก จุดเด่นหนักๆ คือการเล่นแสงเงาในแต่ละฉากครับ จัดแสงได้เยี่ยมมาก
ฉากที่อยากให้ลองดูกันคือ ฉากในศาล ที่มีการจัดปริมาณแสงให้ส่องไปตามจุดต่างๆ อย่างพอดี และก่อให้เกิดเงามืดๆ ซึ่งเข้ากับสีดำของบัลลังก์ศาลอย่างพอเหมาะ
อีกฉากที่โดนคือ ฉากที่พ่อขอให้แฮงค์เป็นทนายให้ (ขอแบบอ้อมๆ น่ะนะครับ) ฉากนี้สัดส่วนแสงเงาน่าสนใจครับ ใช้แสงส่องจากด้านบนตกกระทบหน้าตัวละครและของชิ้นต่างๆ ในห้อง แต่ภาพเบื้องล่างของห้องยังดูหม่นมืด โทนตัดกันกำลังดีครับ และพอถึงนาทีที่แฮงค์ทำท่าจะยอมเป็นทนายให้ จังหวะแสงก็ดูสว่างนวลขึ้นในห้องอย่างมีนัยสำคัญ
ยอมรับครับว่าผมเพลินกับการดูรายละเอียดด้านภาพจริงๆ ช็อตมุมกว้างก็สวย (อย่างตอนพ่อและแฮงค์เดินไปคนละทาง) หรือช็อตบริเวณลานบ้านปาล์มเมอร์ สีของหินที่พื้น กับต้นไม้ และสีบ้านมันกลมกลืนพอเหมาะจริงๆ
โลเกชั่นก็สวยนะครับ หนังถ่ายกันที่แมสซาชูเซตส์ บรรยากาศเมืองดูอบอุ่น และโลเกชั่นที่ใช้เป็นบาร์ของซาแมนต้า (Vera Farmiga) หวานใจวัยเรียนของแฮงค์ ฉากนี้ก็เจ๋งมาก
บาร์ที่ว่านี่ตั้งอยู่ใกล้น้ำตกเชลเบิร์นครับ จุดเด่นคือถ้ามองออกไปนอกบาร์ เราจะเห็นน้ำตกเชลเบิร์นแบบชัดเจน ตอนกลางวันมองแล้วให้อารมณ์อลัง ครั้นพอมองกลางคืนจะได้อารมณ์โรแมนซ์อย่างบอกไม่ถูก
เว้าซื่อๆ เลยว่าผมดูฉาก ดูภาพ ดูโทนแสงก็สนุกแล้วครับ
ดนตรีของ Thomas Newman ก็ละเมียดอารมณ์ใช้ได้ ด้านบทนั้นถือว่าน่าพอใจครับ ปมหลายๆ อย่างนับว่าดี เพียงแต่การนำเสนอยังไม่กลมกล่อมเต็มร้อย การขมวดปมยังไม่ผสมเป็นเนื้อเดียวกันสักเท่าไร (ทั้งๆ ที่ตัวปมมันสมเหตุผลมากอยู่)
หนังกำกับโดย David Dobkin ที่ผมชอบแกมาตั้งแต่ Shanghai Knights มาจนถึง Wedding Crashers เรื่องนี้ถือเป็นงานดราม่าแบบเป็นเรื่องเป็นราวชิ้นแรกของเขา ซึ่งผลที่ได้ก็คือสอบผ่านครับ แต่มันก็ยังดีได้อีกเยอะนั่นแหละ
Similar titles
