ซีรีส์เรื่องนี้บอกเล่าเรื่องราวลำดับชีวิตที่ไม่ค่อยเรียงลำดับสักเท่าไหร่ของ คิมฮเยจา (รับบทโดย ฮันจีมิน / คิมฮเยจา) สาวธรรมดาที่มีแม่เป็นเจ้าของร้านทำผมและพ่อเป็นคนขับรถแท็กซี่ ส่วนพี่ชาย คิมมยองซู (รับบทโดย ซนโฮจุน) ก็แสนจะขี้เกียจ เกรอะกรัง ซกมก ไร้ซึ่งสาระ และทุกอย่างที่เป็นต้นแบบของชายที่ไม่อยู่ในเป้าหมายของสาวโสด คิมฮเยจา ฝันอยากทำงานเป็นผู้ประกาศข่าวแต่ก็สมัครไม่ได้สักที่ จนกระทั่งวันหนึ่งเธอได้พบกับ อีจุนฮา (รับบทโดย นัมจูฮยอก) ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่ฝันอยากเป็นนักข่าวและกำลังเป็นที่ต้องการตัวของหลายๆช่อง แต่ด้วยชีวิตที่เผชิญเรื่องเศร้าและไม่ยุติธรรมมามากมายจึงใช้ชีวิตแบบลอยชายไปวันๆเพียงเพราะไม่รู้จะทำชีวิตให้ดีไปเพื่ออะไร
ย้อนกลับในไปตอนที่ คิมฮเยจา ยังเด็ก เธอได้บังเอิญไปเจอนาฬิกาเรือนหนึ่งบนชายหาดและเธอลองหมุนเข็มนาฬิกาและต่อมามันส่งผลทำให้เธอย้อนเวลาได้ด้วยนาฬิกาสีทองเรือนนั้น แต่การที่จะได้ย้อนเวลาไปมานั้นกลับต้องแลกมาซึ่งอายุชีวิตของเธอที่โตเกินวัยผิดปกติ ซึ่งหมายถึงถ้าเธอใช้สิทธิ์ในการย้อนเวลาไปมา อายุขัยของเธอก็จะแก่ขึ้นเร็วกว่าปกติ เช่นตอนประถมปลายเธอใช้นาฬิกาไปกับการข้ามเวลาไม่ให้ต้องอ่านหนังสือหรือสอบ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอโตเร็วจนดูเหมือนเด็กมัธยมในเวลาอันรวดเร็ว เธอจึงหยุดการใช้เวลานับแต่นั้นเป็นต้นมา
ในขณะที่ความรักระหว่างเธอกับอีจุนฮากำลังเบ่งบานเพราะเธอพยายามเข้าไปเยียวยาบาดแผลภายในใจเขาได้อย่างลึกซึ้ง แต่แล้ววันหนึ่งพ่อของเธอกลับประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิต นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอต้องใช้นาฬิกาอีกครั้งเพื่อช่วยชีวิตพ่อ แต่ด้วยความที่ช่วยพ่อไม่สำเร็จเสียที เธอจึงพยายามย้อนเวลาซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนลืมนึกถึงเงื่อนไขของการย้อนเวลาไป เมื่อถึงครั้งที่เธอช่วยพ่อสำเร็จในตอนนั้นเธออายุ 25 ปี แต่เมื่อเธอตื่นขึ้นมา เธอได้กลายเป็นสาวสูงวัยในสภาพจิตใจอายุ 25 ปีที่ยังไม่ทันได้ใช้ช่วงเวลาวัยสาวของตัวเองได้อย่างคุ้มค่าเลย
สำหรับแนวทางในการถ่ายทอดเรื่องราวของซีรีส์เรื่องนี้นั้น นักเขียนบทจะดำเนินเรื่องโดยค่อยๆเพิ่มดีกรีความดราม่ามากขึ้นเรื่อยๆ และยังแฝงมุมมองการเล่าเรื่องการใช้ชีวิตของเหล่าผู้สูงอายุที่ต่างอยากใช้เวลาทุกวินาทีให้คุ้มค่าที่สุดในขณะที่ที่เหลืออยู่นั้นเหลือน้อยเต็มที่ ซึ่งบอกเลยว่าสามารถที่จะเล่าเรื่องทำเอากินใจ และเสียน้ำตาด้วยความประทับใจเกินคาดอย่างแน่นอน
กฎเกณฑ์อย่างหนึ่งที่เสมือนเป็นสัจธรรมของชีวิตซึ่งได้กล่าวถึงในซีรีส์เรื่องนี้ คือ คำว่า “กฎของการแลกเปลี่ยนอันเท่าเทียมกัน” เมื่อคิมฮเยจาได้เวลาที่เธอจะสามารถย้อนกลับไปช่วยพ่อจากการเสียชีวิตได้ เธอก็ต้องแลกมาซึ่งวัยสาวของเธอที่หมดไปแล้วต้องกลายเป็นสาวแก่ทั้งในด้านรูปลักษณ์และสุขภาพ ถึงแม้จิตใจจะยังเป็นสาวที่ค่อยๆแก่ลงตามกาลเวลาก็ตาม…
