Seraphim Falls (2006) เซราฟิม ฟอลส์ ล่าสุดขอบนรก

ในปี 1868 ภายในเทือกเขาทับทิม กิเดี้ยนย่างกระต่ายด้วยไฟที่เปิดอยู่ ทันใดนั้น เสียงปืนดังขึ้นพร้อมกับมือข้างหนึ่งที่กระทบกับแขนซ้ายของเขา เขาคว้าสิ่งที่ทำได้และวิ่งลงมาจากภูเขา ผู้โจมตีของเขาโผล่ออกมาจากที่กำบังเพื่อตรวจสอบที่ตั้งแคมป์ พันเอกมอร์สแมน คาร์เวอร์ อดีตเจ้าหน้าที่สมาพันธรัฐ พร้อมด้วยสมเด็จพระสันตะปาปา เฮย์ส พาร์สันส์ และเดอะคิด ซึ่งล้วนแต่ร่วมปฏิบัติการช่วยเหลือเพื่อจับกุมเขา

หลังจากถอดกระสุนออกจากแขนด้วยมีดล่าสัตว์ในสถานที่เปลี่ยว กิเดี้ยนก็ทิ้งไฟที่ลุกโชนซึ่งดึงดูดกองทหาร เขาลงเอยด้วยการฆ่าสมเด็จพระสันตะปาปาด้วยมีดของเขาแล้วออกไปผจญภัยในถิ่นทุรกันดารอีกครั้ง เขาพยายามที่จะขโมยม้า แต่ถูกจับโดยหญิงสาวคนหนึ่งชื่อชาร์ล็อตต์ที่ช่วยเขาหลังจากที่เธอรู้ว่าเขาได้รับบาดเจ็บ เธอแต่งบาดแผลและครอบครัวของเธอปล่อยให้เขานอนค้างคืนในบ้านไร่ของพวกเขา หลังจากนั้นเขาก็เสนอให้ซื้อม้าและออกเดินทางก่อนรุ่งสาง ขณะที่กลุ่มคนเข้าใกล้เส้นทางของกิเดี้ยน เขาได้ซุ่มโจมตีโดยใช้กับดักหมีที่แทงเด็ก ซึ่งต่อมาคาร์เวอร์ยิงเพื่อแสดงความเมตตา ต่อมา พาร์สันส์ตัดสินใจทิ้งชายคนอื่นๆ หลังจากพบโจรปล้นธนาคารที่ตายแล้ว ซึ่งกิเดียนได้ฆ่าไปก่อนหน้านี้ด้วยการป้องกันตัวและมีเงินรางวัลมากกว่ากิเดียน ขณะที่พาร์สันส์กำลังเตรียมขนศพไปส่งที่คาร์สันซิตี้เพื่อรับเงินรางวัล คาร์เวอร์ก็ยิงม้า ซึ่งเขาประกาศว่าเป็นของเขา ปล่อยให้พาร์สันส์เดิน 30 ไมล์กลับไปยังเมืองเพื่อบรรทุกศพ

ต้นแบบและสัญลักษณ์ต่างพาเหรดอย่างเคร่งขรึมผ่าน “น้ำตกเสราฟิม” คำไม่กี่คำที่หล่อเหลาแบบตะวันตกและมีความหมายหนักแน่นที่เผยออกมาด้วยความยิ่งใหญ่อันศักดิ์สิทธิ์ของอุปมานิทัศน์ในพระคัมภีร์ไบเบิล ในละครเรื่องการไล่ตาม การแก้แค้น และการให้อภัย ซึ่งเกิดขึ้นในปี 1868 เพียร์ซ บรอสแนนและเลียม นีสันเป็นทหารที่ต่อสู้กันในฝั่งตรงข้ามของสงครามกลางเมืองและตอนนี้กำลังมีส่วนร่วมในการไล่ล่าชีวิตและความตายที่พาพวกเขามาจากเทือกเขาทับทิมแห่ง เนวาดาเผชิญหน้ากันครั้งสุดท้ายในทะเลทราย

“ไม่มีใครสามารถปกป้องใครในโลกนี้ได้” คำรามตัวละครของนายนีสัน พ.อ.มอร์สมัน คาร์เวอร์แห่งกองทัพสัมพันธมิตร เมื่อคำกล่าวดังกล่าวถูกเปล่งออกมาในภาพยนตร์ที่เงียบขรึมนี้ พวกเขาส่งเสียงสะท้อนเชิงพยากรณ์หลอกๆ สำหรับภาพยนตร์ที่ยาวเกินไปนี้ คาร์เวอร์ดูเหมือนจะเป็นตัวร้ายในขณะที่เขาติดตามกิดเดียน (มิสเตอร์บรอสแนน) กับกลุ่มจ้างปืนที่น่ากลัวสี่คน ซึ่งจำนวนนั้นลดลงเรื่อยๆ ในขณะที่การไล่ล่าดำเนินต่อไป

กิเดี้ยน อดีตกัปตันสหภาพแรงงาน ตอนแรกดูเหมือนจะเป็นนักสำรวจถิ่นทุรกันดารที่ไร้เดียงสาหรือผู้สำรวจที่ตั้งขึ้นโดยกลุ่มโจร ที่ซึ่ง Carver หมกมุ่นอยู่กับการจับเหยื่อของเขามากจนเขาฆ่าลูกน้องที่บาดเจ็บโดยไม่ตั้งใจแทนที่จะรอช้า กิเดี้ยนแสดงสัญญาณของมนุษย์มากมาย ในขณะที่กิเดี้ยนสั่นสะท้าน มีขนดกและเศร้าโศกในชุดฤดูหนาวที่ไร้ขุย ศัตรูตัวฉกาจที่มีตาคมกริบจ้องลงมาที่จมูกของเขา สวมเสื้อคลุมขนสัตว์ที่สวยงาม ทุกครั้งที่กิเดี้ยนดิ้นหลุดจากเงื้อมมือของคาร์เวอร์ คุณจะปรบมือให้กับทักษะการเอาชีวิตรอดของเขา แม้ว่าเขาจะฆ่าและขโมยเมื่อจำเป็นก็ตาม

ความประทับใจครั้งแรกเหล่านี้กลับกลายเป็นว่าค่อนข้างทำให้เข้าใจผิด ประกายไฟเล็กๆ สอดแทรกระหว่างทางที่ใกล้ชิดกับประวัติศาสตร์อันน่าเกลียดระหว่างผู้ชายทั้งสอง แต่ไม่ถึงตอนจบที่แหล่งที่มาของความคับข้องใจของ Carver ความโหดร้ายในช่วงสงครามใน Seraphim Falls, Ga. ถูกเปิดเผยด้วยความสยองขวัญทั้งหมด