The Ledge (2011) เล่ห์กลลวงพิศวาส

ตำรวจยึดหิ้งของตึกสูงเป็นเวลา 100 นาที เพื่อให้ Matthew Chapman ผู้กำกับ-ผู้เขียนบทสามารถแยกแยะประเด็นที่เกี่ยวข้องกับพระเจ้า มนุษย์ และมนุษยนิยมใน The Ledge

กลไกนี้เป็นกลไกที่น่าอึดอัดใจ แต่อย่างน้อยก็ทำให้หนังมีนาฬิกาฟ้อง ในขณะเดียวกัน Charlie Hunnam และ Terrence Howard ได้ใส่อุบายของนักแสดงมากพอที่จะทำให้พวกเขากลายเป็นตัวละครที่แท้จริงแม้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะล้มเหลวในการบรรลุความถูกต้องในระดับเดียวกัน

ละครที่ประดิษฐ์ขึ้นด้วยการแสดงที่มั่นคง แต่ลากลงมาโดยประโลมโลกที่ประดิษฐ์ขึ้นเหนือถั่วที่นับถือนิกายฟันดาเมนทัลลิสท์ผู้เข้าประกวด Sundance Dramatic Competition จะมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการดึงดูดผู้ชมภาพยนตร์ผู้ใหญ่ให้มาที่สถานที่พิเศษ บ้านที่มีแนวโน้มมากขึ้นสำหรับ The Ledge ก็คือเคเบิลทีวีและความบันเทิงภายในบ้าน เนื่องจากภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่เคยหลุดพ้นจากมุมมองของหน้าจอขนาดเล็ก

แท้จริงแล้ว ยกเว้นการคุยโทรศัพท์และคำแสลงร่วมสมัย ภาพยนตร์เรื่องนี้ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นผลผลิตจากยุคที่ต่างออกไป เมื่อภาพยนตร์ราคาประหยัดหรือภาพยนตร์ทางทีวีจะจัดการกับธีมที่ “ท้าทาย” ในรูปแบบเรื่องราวการสอนที่มีตัวละครที่มีใจเดียวสองสามตัว สถานที่นี้ไม่เคยถูกกล่าวถึงเลย – เครดิตท้ายระบุว่าเป็นแบตันรูช, หลุยเซียน่า – และตัวละครก็ไม่มีบุคลิกที่เกินกว่าที่กำหนดไว้สำหรับการต่อสู้เชิงปรัชญาด้วยพินัยกรรม

เมื่อภาพยนตร์เริ่มต้น หลายคนมีวันที่แย่อย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าจัมเปอร์ (ฮันนัม) ออกตัวอย่างลังเล ตำรวจ (โฮเวิร์ด) ก็กำลังเรียนรู้ว่าเขาอาจไม่ใช่พ่อของลูกสองคนของเขา หน้าที่เรียก แต่จิตใจของเขาแทบจะไม่ทำงานในขณะที่เขาเอนออกไปนอกหน้าต่างเหนือหิ้งเพื่อถามจัมเปอร์ “คุณโอเคไหม”ไม่ใช่ เขาไม่ได้ แต่เขากระโดดไม่ได้จนถึงเที่ยง ดังนั้นเขาจึงไม่รังเกียจที่จะ “วนเวียนอยู่พักหนึ่ง” พูดคุยกับตำรวจก่อนเวลาที่กำหนด ดังนั้นเรื่องราวของเขาจึงคลี่คลายในเหตุการณ์ย้อนหลัง

จัมเปอร์ผู้ไม่เชื่อในพระเจ้า กลายเป็นรักสามเส้ากับเพื่อนบ้านในอพาร์ตเมนต์ของเขา คนรักของเขา (ลิฟ ไทเลอร์) เป็นนักศึกษาวิทยาลัย อายุ 33 ปี อาศัยอยู่กับสามีผู้คลั่งไคล้ฟันดาเมนทัล (แพทริค วิลสัน) ซึ่งช่วยชีวิตเธอจากการติดยา รวมเข้ากับการเกี้ยวพาราสีในช่วงแรกและการนัดพบลับระหว่างทั้งสองเป็นข้อโต้แย้งระหว่างผู้เชื่อและผู้ไม่เชื่อเรื่องการดำรงอยู่ของพระเจ้าและการที่ผู้เชื่อไม่สามารถทนต่อความเชื่อและวิถีชีวิตอื่น ๆ

ดังนั้นจัมเปอร์จึงอยู่บนหิ้งไม่ใช่ด้วยความปรารถนาที่จะจบชีวิตของเขา แต่เพราะความกล้าสองเท่าของศาสนศาสตร์ซึ่งเป็นเรื่องของชีวิตและความตายไม่ใช่แค่สำหรับจัมเปอร์เท่านั้น

น่าเสียดายที่ตัวละครมีอยู่เพียงเพราะเห็นแก่การโต้เถียงเหล่านี้ ซึ่งรวมถึงรูมเมทที่เป็นเกย์ของจัมเปอร์ (คริสโตเฟอร์ กอร์แฮม) ซึ่งการปฐมนิเทศที่ผู้นับถือนิกายฟันดาเมนทัลลิสท์มองว่าเป็น “สิ่งที่น่ารังเกียจ” ถึงกระนั้น คุณอาจหมกมุ่นอยู่กับการโต้เถียงและตัวละครเหล่านี้หากการโต้เถียงไม่ได้เกิดขึ้นเพียงฝ่ายเดียว